en tehlikelisi lavanta kokusu...

yaz sil yaz sil yine iki kelamı bir araya getirip adam akıllı bir şeyler yazamadığım günlerden birindeyiz. aklımda milyonlarca sözcük var iken hiç birini toparlayıp bir cümle kuramamak kadar acı bir şey yok.  için içine sığmazken için için haykırmak mutluluğu, öfkeden köpürürken kendini yemek yada üzüntüden kendinden geçerken hıçkıra hıçkıra ağlamak yerine susup gülümsemek zorunda kalmak.

yo hiç bir şey zorunluluk olmamalı hayatta esnek tarifesi yok mu bunun? parası neyse verelim yeter ki bize bir şey olmasın.

olur mu öyle şey saçmalama insanlar ne der sonra?

sanki çok umurumda ne diyecekleri. 

umurumda tabii ya arkamdan laf mı ettireceğim? 

saçmalık onlara ne neden herkes her şeye karışır?

nefes almaya bile takatim kalmıyor bazen elime kalem alıp yazmaya gücü nereden bulayım. ham laş tım iyice kös kös oturmaktan. önceden böyle  miydim saatlerce sayfalarca yazardım şimdi 3 satıra tamah ediyorum. vaktim de yok zaten onun da farkındalığı beni bitiriyor. yaşlandık artık 18 olduk bu gün. benim bu özel gecemde yanımda olmasını isteyeceğim tek insan belki de yüz çevirdi bana. zorunluluklar şartlar ve kahrolası mahalle baskısı. herkesin bir şansı vardır olmalı belki ikinciside evet olsun olmalı ama bunu iyi değerlendirmeli. padişah tohumu olmak gerek bu devirde. quiizz gibi milyonlarca şansı aramadan bulmalı dört yapraklı yoncalar ile bütünleşmeli insan. yoksa nerede bu devirde ikinci şans. elindekinin kıymetini bil gerizekalı. onlardan vazgeçme onlara ikinci şansı ver belki üçüncüyüde verebilirsin. egolarını okşa bunu çok severler emirlerine uy onları yaparken zevk aldığını hissettir.

ola ki bu da işe yaramadı sorun sendedir. bi düşün nerede yanlış yaptın yemlerini sularını eksik mi verdin. dostunu bil düşmanını da ve hatta düşmanının düşmanını da iyi tanı. onlara iyi davran ileride lazım olacaklardır. baktın olmuyor kendi egonu okşa. şu dünya da değer verdiğin herkes tek tek gidiyorsa vakit kaybetmeden yenisini bul. herkes heryerde dağılmışlar seni arıyorlar. 

onların gelmesini beklersen çok beklersin kendin koşacaksın peşlerinden. 

bu gün doğum günüm görüldüğü üzere 18. yaş günümde içimin karası kömürden de kara. içim içime sığmıyor mutluluk haykırışları içimde. ama en büyük eksiğim dostum dediğim 12 yılımı yoluna serdiğim b nin yanımda olmaması oldu. sıkıldım yazmayacağım daha fazla bugünümü güzel kılan tüm dostlarıma teşekkür ediyorum ve yanımda olmayanlara da çok teşekkür ediyorum doğruyu yanlışı doğru yada yanlış taraftan da olsa görmüş oldum..

05.06